Clostridium difficile

Materiały edukacji zdrowotnej dla Pacjentów i ich rodzin

Informacja dla pacjenta zakażonego Clostridioides (Clostridium) difficile oraz dla jego opiekunów

1. Czym jest Clostridioides (Clostridium) difficile i jakie są jego przyczyny?

   
   

   Clostridioides (Clostridium) difficile to bakteria, która naturalnie występuje w jelicie grubym człowieka. W przypadku zdrowych osób nie powoduje ona żadnych dolegliwości, ponieważ jej wzrost hamowany jest przez naturalną florę bakteryjną organizmu. W sytuacji, gdy dojdzie do jej zaburzenia, bakteria ta może się namnażać i wytwarzać toksyny, które powodują biegunki, a także uszkadzają komórki ściany jelita.

   
   

   1. Czynniki ryzyka wystąpienia Clostridioides difficile:

      
      

      • Antybiotykoterapia (najważniejszy czynnik ryzyka)
      • Wiek powyżej 65 lat
      • Hospitalizacja lub pobyt w ośrodku opieki długoterminowej
      • Poważne schorzenia - szczególnie wymagające stosowania antybiotyków lub przedłużonej hospitalizacji
      • Stosowanie leków hamujących wydzielanie soków żołądkowych
      • Zabiegi chirurgiczne w obrębie jamy brzusznej

      
      

   2. Jak można się zarazić?

      
      

      Pacjenci z biegunką wywołaną przez Clostridioides difficile wydalają z kałem duże ilości sporów, które przenoszone są drogą fekalno-oralną. Najczęstszym źródłem zakażenia są zanieczyszczone dłonie. Patogen może przenosić się również przez powierzchnie dotykowe tj. meble, klamki, sprzęt medyczny. Spory na przedmiotach mogą utrzymywać się do pół roku.

      Do zakażenia dochodzi drogą pokarmową, przez połknięcie spór, przy niedostatecznej higienie rąk i powierzchni.

   
   

2. Zalecane środki ostrożności

   
   

   1. Podczas odwiedzin w szpitalu - rygorystyczne przestrzeganie zasad izolacji pacjenta, o których informuje personel szpitala.
   2. Bezwzględne przestrzeganie higieny rąk zarówno pacjenta jak i osób z jego otoczenia. Częste, prawidłowe mycie rąk ciepłą, bieżącą wodą z mydłem.
   3. Osoby zakażone powinny brać prysznic w celu zredukowania liczby spor na powierzchni skóry.
   4. Przedmioty higieny osobistej np. ręczniki, gąbki nie mogą być używane przez inne osoby i powinny być często wymieniane.
   5. Odpady zanieczyszczone kałem (np. pieluchy, podkłady) powinny być usuwane w bezpieczny sposób (tzn. szczelnie zamknięty worek) następnie wykonane prawidłowe mycie rąk ciepłą, bieżącą wodą z mydłem.
   6. Otoczenie chorego powinno być codziennie sprzątane wodą z detergentem. Należy zwracać uwagę zwłaszcza na miejsca często dotykane (np. klamki, włączniki światła, poręcze, spłuczki, deskę toaletową). Cechą preparatów stosowanych do dezynfekcji, w celu usunięcia Clostridioides difficile, powinno być spektrum sporobójcze.
   7. Pranie bielizny chorego powinno być robione w osobnym cyklu prania od rzeczy innych domowników, w najwyższej temperaturze nadającej się do odzieży i wyprasowane. Pranie ręczników , pościeli powinno być robione w osobnym cyklu prania w temperaturze 900C i wyprasowane.

Źródło:

Opracowano na podstawie: Hryniewicz W., Martirosian G., Ozorowski T., Pawlik K., Deptuła A.,: Zakażenia Clostridioides (Clostridium) difficile: epidemiologia, diagnostyka, terapia, profilaktyka. Narodowy Program Ochrony Antybiotyków. Ministerstwo Zdrowia, Warszawa 2018, dostępne online: http://www.antybiotyki.edu.pl